กระเป๋า ๒ หมายถึง (ปาก) น. พนักงานเก็บค่าโดยสารรถหรือเรือประจำทาง.
น. รูปนูนกลม, เรียกสิ่งที่มีสัณฐานคล้ายคลึงเช่นนั้นว่ากระเปาะ เช่น กระเปาะไข่ กระเปาะดอกไม้; ฐานที่ฝังเพชรพลอยเป็นหัวแหวนหรือตุ้มหู; เก็จ (ดู เก็จ ๒); (วิทยา) ส่วนของหลอดแก้วที่พองออก จะกลมหรือรีก็ตาม.
ว. มีสัณฐานกลมป้อม, เปาะเหลาะ ก็ว่า.
ใช้เข้าคู่กับคํา กระปั้ว เป็น กระปั้วกระเปี้ย.
ใช้เข้าคู่กับคํา กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.
ใช้เข้าคู่กับคํา กระปอด เป็น กระปอดกระแปด.
น. ส่วนหนึ่งของอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอกของชายหรือสัตว์ตัวผู้.
น. เครื่องเกวียนสําหรับยึดเพลา ติดอยู่กับตัวทูบ.